Meteopata

Czy jesteś meteopatą? Objawy, jakie mogą powodować zmiany pogody

Meteopatia albo meteoropatia jest dolegliwością bardzo powszechną. Specjaliści z IMGW podają, że meteopaci stanowią nawet 50-70% ludzi w przedziale wiekowym od 18 do 75 lat. I chociaż meteopatia nie jest jednostką chorobową, może dotknąć każdego z nas, w różnych okresach naszego życia. Szczególnie narażone są na nią osoby starsze, przewlekle chore, przepracowane i żyjące w ciągłym stresie. W artykule podpowiadamy, jak radzić sobie z wpływem pogody na  zdrowie człowieka.

Meteopata – kto to dokładnie jest?

Meteopata to osoba wyjątkowo wrażliwa na zmiany pogodowe i warunki atmosferyczne. Taka osoba może doświadczać różnorodnych dolegliwości fizycznych, np. ból głowy, migreny lub zmian w samopoczuciu w związku ze zmianami pogody, takimi jak zmiany ciśnienia atmosferycznego, wilgotności, temperatury czy zjawiska jak wiatr, czy burze. Dla meteopatów, takie zmiany mogą powodować bóle głowy, zmęczenie, problemy z koncentracją, drażliwość, a nawet depresję. Często meteopatia wiąże się z posiadaniem innych, przewlekłych schorzeń, które pogłębiają reakcje organizmu na warunki pogodowe.

Objawy meteopatii, czyli wrażliwości na zmiany pogody

Panujący w Polsce klimat, a zwłaszcza jesienne zmiany pogody, sprzyjają problemom meteopatycznym. Wśród głównych symptomów, jakie może zaobserwować meteopata wyróżnia się:

  • skoki ciśnienia,
  • uczucie zmęczenia,
  • nadmierną senność,
  • problemy z koncentracją,
  • nieuzasadnione zdenerwowanie,
  • bóle głowy, migreny,
  • pogorszenie nastroju,
  • pogłębienie stanów depresyjnych,
  • puchnięcie dłoni i stóp.

Oprócz tych wyżej wymienionych, objawy mogą być znacznie bardziej dotkliwe, ponieważ zmiana warunków atmosferycznych u meteopaty cierpiącego na jakiekolwiek schorzenie chorobowe potęguje symptomy tych dolegliwości. Na przykład, jeśli meteopata cierpi na schorzenia reumatyczne, może je odczuwać dotkliwiej. Lekarze wskazują też na związek zmian pogodowych z występowaniem zawałów. Skoki ciśnienia nasilają dolegliwości ze strony układu krążenia, a rosnąca wilgotność powietrza prowadzi do obniżenia poziomu cukru we krwi. Zdarza się, że meteopaci odczuwają dolegliwości bólowe w miejscach dawnych złamań lub innych urazów, a nawet blizn pooperacyjnych.

Przyczyny meteopatii

Jednoznaczne przyczyny meteopatii nie zostały dotąd naukowo wyodrębnione. Wskazuje się na osłabienie organizmu, dlatego też najczęściej uskarżają się na te dolegliwości osoby starsze, chore, przepracowane i przemęczone, żyjące w ciągłym stresie. Wpływ zmian pogody na samopoczucie zdecydowanie bardziej odczuwają mieszkańcy miast niż wsi. Do 50. roku życia meteopatami są częściej kobiety (ze względu na uwarunkowania hormonalne) niż mężczyźni, a po 50. roku życia mężczyźni. Przyczyną meteopatii są też niewątpliwie zmiany cywilizacyjne i niezdrowy styl życia.

Zapobieganie meteopatii

Żeby zmniejszyć ryzyko rozwoju meteopatii lub ograniczyć nasilenie objawów z nią związanych, możemy wiele zrobić. Do sprawdzonych sposobów zapobiegania tym dolegliwościom należą:

  • regularna aktywność fizyczna na świeżym powietrzu,
  • odpowiednia ilość snu,
  • odpowiednio zbilansowana dieta, lekkostrawna, bogata w witaminy i minerały,
  • hartowanie organizmu: sauna, naprzemienny ciepło-zimny prysznic,
  • suplementacja witaminy D podczas okresu jesienno-zimowego,
  • napary z ziół tj. melisa, lipa, żeń-szeń, różeniec górski, dziurawiec, jeżówka purpurowa,
  • picie kawy lub innych napoi z kofeiną przy bólach głowy
CIEKAWOSTKA – Kawa a meteopatia
Przy bólach głowy zaleca się meteopatom picie kawy lub innych napojów z kofeiną. Ale trzeba też wiedzieć, że meteopaci mają najczęściej dość niskie ciśnienie. Gdy nadchodzi wyż atmosferyczny, reagują wzrostem ciśnienia tętniczego, któremu mogą towarzyszyć problemy z sercem i krążeniem, pulsujący ból głowy i zdenerwowanie. W takiej sytuacji kawa może spotęgować te dolegliwości. Wtedy warto sięgnąć po napary z ziół, np. z melisy lub lipy.  

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter ogólnoinformacyjny i edukacyjny. Nie zastępują one profesjonalnej porady medycznej, diagnozy czy leczenia. Zaleca się konsultację z lekarzem lub innym wykwalifikowanym pracownikiem ochrony zdrowia w celu uzyskania porady dotyczącej konkretnych objawów, dolegliwości czy stanu zdrowia.